Dessierto de Atacama y Salar De Uyuni

Dag allemaal, Zoals beloofd weer een nieuw reisverhaal van ons, nu wij weer terug zijn in de bewoonde wereld en beschikking over internet.

Eerst zijn wij met een dag busreis van Salta naar Pedro de Atacama in Chili gereden. Inmiddels hebben wij ook de nachtbus gehad van Uyuni naar La Paz. Van te voren hadden wij nogal wat vrees voor deze busreizen. Volledig onterecht kan ik nu wel zeggen. Grote vliegtuigstoelen, stewards aan boord, ontbijt, warm eten wordt geserveerd, kussens en dekens beschikbaar, en stoelen die geheel plat kunnen met zelfs aparte onderbeen steunen die opgeklapt kunnen worden. Het is als of je zelf thuis in bed ligt met nog een 25 tot 30 anderen. KLM kan hier nog eens wat van leren (wat de economy klasse betreft). De busreis naar Pedro de Atacama was onze eerste ervaring met de grote hoogte: grens en uren gereden op een hoogte boven de 4000 meter, en geen centje last gehad, terwijl wij nog niet aan de pillen zitten!!

In Pedro de Atacama aangekomen, direct naar ons hostel gegaan. Pedro de Atacama ziet er qua gebouwen aan de buitenkant meestal niet uit, als of je in een soort slopenwijk terecht bent gekomen. Maar binnen kom je vaak hele leuke hostels en restaurants tegen. Uiteraard veel stof en zand. En ook een en al backpackers die gaan zand surfen, biken etc. Wij begonnen ons toch wat oud te voelen daar tussen alle Rasta kapsels en alternativelingen op trektocht door Zuid Amerika. Gelukkig liepen er ook nog wat verdwaalde groepen van half bejaarde Duitsers of Japanners rond, waar wij (naar mijn mening) gunstig bij afstaken. Ik moet wel bekennen dat ik in Argentinie en Chili behoorlijk wat Duitsers ben tegengekomen.  Ik heb daar toch iets mee. Hoe komen al die Duitsers daar, zijn het misschien tweede, derde generatie nakomelingen van gevluchte foute Duitsers van 40-45??????? Een mooie middag en avond trip gemaakt in de Atacama woestijn met een mooie sunset in de Maan vallei. Deze trips worden smiddags gedaan omdat de zon te sterk is midden op de dag. Ter voorbereiding op de volgende trip ook begonnen met het slikken van pillen ter voorkoming van "mal de altitura" oftewel hoogte ziekte uit de uitgebreide apotheek die Anita had meegekregen. Heeft tot nu toe prima gewerkt, geen centje pijn, geen hoofdpijn na slapen, geen hallucinaties, misselijkheid of evenwichtsproblemen. Zelfs eigenlijk geen last van hoge hartslag of lamlendig gevoel als of een oude mensen bent (zijn wij toch al). Na drie/vier dagen op hoogte nu toch ook maar dus weer begonnen aan de alcoholische versnaperingen na vier dagen geheel onthouding (muv. water, veel water). Veel water ingeslagen en ook wat dollars ingewisseld voor bolivianos, want die hadden wij meteen in cash nodig. Flink gesneden natuurlijk door een louche cambio specialist.

Afgelopen woensdag begonnen aan de jeeptour naar Uyuni in Bolivia, dwars door de Andes op de grens van Chili en Bolivia. Een groot gebergte met tientallen vulkanen met hoogtes tussen de 5500 tot 6900 meter. Drie dagen op hoogte geweest: ruim boven de 4000 meter met als hoogste plek een bezoek aan geisers op een hoogte van bijna 5000 meter. Prachtig gebied met veel lagunes met overal flamingo's, mineraal en metaalafzettingen, waardoor elke Lagune zijn eigen kleur en geur had. Wij hadden al snel contact gemaakt met 2 leuke jonge stellen, een uit Brazilië en een uitEngeland. Dat hadden die chauffeurs van de jeeps al snel in de gaten en zette ons zessen dus gelijk maar in 1 jeep. Uiteraard waren Anita en ik weer veruit de oudste van de zes. Het Braziliaanse stel was 2 jaar getrouwd, het Engelse stel was daar nog niet aan toe gekomen, nog maar net hun studie afgerond, en dan komen wij aan met 34 jaar getrouwd!!! Leuke vlotte Boliviaanse chauffeur, gids annex kok erbij, kortom een leuke, gezellige en spontane groep voor deze driedaagse trip. Ik heb mijn zeer beperkte kennis van Spaans in deze trip aardig kunnen bijspijkeren. Zoveel mogelijk alles in Spaans of half Portugees gedaan zodat iedereen elkaar begreep, met hier en daar Engels erdoor heen voor de diepere uitleg. Eerste nacht geslapen met z'n zessen op een kamer, ik had de oordoppen voor iedereen al klaar liggen, want ik kan mij een partij snurken!!!! Maar niet nodig gehad, het snurken viel dus nogal mee. Ook ik heb mogen ervaren, na eerder Anita, wat een geweldig middel Immodium toch is, je zit meteen letterlijk potdicht. Wel zo handig als je reist in jeeps en bussen zonder of met weinig mogelijkheden voor geciviliseerd toiletteren, waar je je overigens ook niet veel bij voor moet stellen. Je op hol geslagen darmen op deze wijze op non actief zetten heeft dan wel zo zijn voordelen. Laatste dag van de dag vroeg op om voor zonsopgang op de zoutvlakte van Uyuni te zijn. Er staat ook water op de zoutvlakte  wat een prachtige spiegeling geeft. Wel tot de ontdekking daar gekomen dat ik als toegift mijn zonnebril en leesbril heb achtergelaten in ons overnachtings verblijf. Wordt verzekeringswerk!! Als wij nog meer dingen kwijtraken komen wij met wel hele lege reistassen terug. Maar wat een geweldige trip met spectaculaire natuur en vergezichten. Aanrader voor iedereen voor als je nog een keer  naar zuid Amerika gaat. Trip afgesloten in Uyuni, een dorpje va niets met gigantisch veel zwerfafval en overal honden. Alleen maar souvenirs hokken en reisbureautje voor trips over de zoutvlakte. Gelukkig geen overnachting hier en  's avonds de bus gepakt naar La Paz

Volgende verhaal komt eraan over La Paz op het eerste gezicht een spectaculaire stadmet jawel bolhoeden!!!!! Nu ga ik onder de wol.